سلام
در جواب به مریم عزیز باید بگم اونیکه میخواستمش و میخوامش کسی بود که تو رویاهام همیشه به دنبالش بودم و بالاخره تو واقعیت یافتمش اما انگار لایق نبودم چون انقدر با رفتارم و بدون قصد آزارش دادم که از دست دادمش اون موقع که کنارم بود و دوسم داشت علاقشو باور نکردم و الان محتاج علاقشم محتاج صداشم محتاج نگاهشم و محتاج بوی خوششم و . . . و . . . و . . .
اون همیشه برای من بهترینه و عزیزترینه . همه جا کلی با هم خاطره داریم هرجا میرم پرت میشم تو گذشته اما چه فایده پشیمونی من عین نوشدارو بعد مرگ سهرابه
مریم جان
ما هیچوقت ارزش اون چیزهایی را که داریم را نمیدونیم و این بزرگترین اشتباه ما آدم هاست
دوس داشتی بهم ایمیل بده