رنج تلخ است ولی وقتی آن را به تنهایی می کشیم
تا دوست را به یاری نخوانیم،
برای او کاری می کنیم و این خود دل را شکیبا می کند
طعم توفیق را می چشاند
و چه تلخ است لذت را "تنها" بردن
و چه زشت است زیبایی ها را تنها دیدن
و چه بدبختی آزاردهنده ای ست "تنها" خوشبخت بودن
در بهشت تنها بودن سخت تر از کویر است
در بهار هر نسیمی که خود را بر چهره ات می زند
یاد "تنهایی" را در سرت زنده میکند
"تنها" خوشبخت بودن خوشبختی ای رنج آور و نیمه تمام است
" تنها" بودن بودنی به نیمه است
و من برای نخستین بار در هستی ام رنج "تنهایی" را احساس کردم
دکتر علی شریعتی
پیشانی ام را بوسه زد در خواب هندویی
شاید از آن ساعت طلسمم کرده جادویی
شاید از آن پس بود که احساس می کردم
در سینه ام پر می زند شب ها پرستویی
شاید از آن پس بود که با حسرت از دستم
هر روز سیبی سرخ می افتاد در جویی
از کودکی دیوانه بودم، مادرم می گفت
از شانه ام می چیده است هر روز شب بویی
نام تو را می کند روی میزها هر وقت
در دست آن دیوانه می افتاد چاقویی
بیچاره آهویی که صید پنجه شیری است
بیچاره تر شیری که صید چشم آهویی
اکنون ز تو با ناامیدی چشم می پوشم
اکنون ز من با بی وفایی دست می شویی
آینه خیلی هم نباید راستگو باشد
من مایه رنج تو هستم، راست می گویی
فاضل نظری
سلام دوستان
امروز ۱۲ خرداد ماه روز تولد من ( سمیرا ) است
من ساعت ۴ بعد از ظهر در بیمارستان امیرالمومنین متولد شدم
اولین کسی که این روز را به من تبریک گفت ساسان عزیزم بود . خیلی خوشحالم که ساسان اولین نفر بود . من خیلی دوستش دارم و همیشه خنده هاش به من انرژی میده و وقتی می خنده انگار همه دنیا مال منه . دوست داشتم روز تولدم تا آخرش با هم باشیم اما حیف که امتحان داریم و این امکان وجود ندارد ولی فردا او را خواهم دید و در آغوشش تا ساعتها خواهم گریست و به او خواهم گفت که عاشقانه دوستش خواهم داشت و فاصله ها یاد او را کم رنگ نمی کند من فاصله ای که قرار است بینمان ایجاد شود با اشک هایم از بین می برم و به جهانیان خواهم گفت معنای عشق حقیقی را . . .